пишува - Оливер Арсовски

Денес се навршуваат точно 100 години од Букурешкиот договор. 100 години од големата неправда која големите светски сили му ја нанесоа на македонскиот народ. 100 години од собирот на кој европските политички „мршојадци“ ја распарчаа нашата земја, раздвоија брат од сестра, мајка од син, изрежираа многу горчливи човечки судбини.
           А, можеше да биде и поинаку. Во моментите кога ничкосаната Бугарија беше на колена и ги молеше противниците за помирување, шансата за независна и слободна Македонија ја видоа угледните македонски дејци Димитрија Чуповски, Александар Везенков и Гаврил Константиновиќ. Со засилена дипломатска активност, но и со изработен Меморандум за независност на Македонија, кој го предале на Велика Британија и на амбасадорите на големите сили, укажале на реалноста и посебноста на македонскиот народ.
           Сепак, преовладале интересите на големите европски сили и на нашите соседи, лелекот на Македонецот повторно никој не го слушнал (или не сакал да го слушне), и со потпис на едно парче хартија му беше нанесена огромна неправда на еден мирољубив, вреден и низ историјата многу напатен народ како македонскиот. Бугарија, Србија, Грција разграбаа туѓа територија, покажувајќи уште еднаш дека Македонија од секогаш им била „трн во окото“.

Денес се навршуваат 100 години од злосторничката поделба на Македонија. Денес повторно ни се случуваат нови „Букурешки договори“, но овојпат преку суптилни форми на притисок за промена на името (делумно им успеа во 1993), промена на знамето (целосно им успеа во 1995), непризнавање на македонскиот јазик и на автокефалноста на Македонската православна црква. Македонскиот народ издржал многу потешки времиња од сегашните, минал низ потешки премрежија од денешните и не смее да дозволи некојдруг да му ја крои судбината. Одбрана на името, одбрана на јазикот, одбрана на црквата, бранење на македонскиот национален идентитет е главната задача на секој Македонец и тука отстапки не смее да има.

НЕПОКОРОТ ПРОДОЛЖУВА...
ДА ЖИВЕЕ МАКЕДОНИЈА...
МАКЕДОНИЈА ВЕЧНА...